werkgroep Buitenveldert – AJErnststraat 112 – Amsterdam – verslag 87 – 9.08.2010 – 14 deelnemers

Het einde van de vakantieperiode lijkt in zicht: de school waarin wij al jaren gastvrijheid genieten staat blinkend opgepoetst te wachten op het komend seizoen dat over 2 weken schijnt te beginnen. Tafels zijn nog afwezig. Stoelen worden uit de gang gehaald. En de 14 aanwezigen, waaronder 3 ‘nieuwe bezoekers’, vormen een kring. Om 20 uur opent de gespreksleider (A) de bijeenkomst, heet eenieder welkom, speciaal de drie nieuwelingen aan wie hij in grote lijnen uitleg geeft omtrent de regels voor het hierna volgende gesprek.

Ter bepaling van het onderwerp voor het groepsgesprek vraagt A de aanwezigen om suggesties. Hieruit volgt een korte gezamenlijke gedachten-wisseling. Kernpunt hierbij lijkt te zijn de vraag of er algemeen geldende regels zijn welke men bij het afbouwen van enige verslaving in acht dient te nemen. Of zou je zeggen: iedereen moet daarbij vooral proberen af te gaan op zijn eigen kompas. In dat laatste geval zouden er dus geen algemene regels gelden. Concreet voorbeeld: als je stopt met je (basis-) verslaving, bijvoorbeeld ten opzichte van gokken, en je merkt een jaar later (opeens….?), dat je 30 kilo zwaarder bent geworden en dat je jezelf ook voortdurend verder vol loopt te proppen, is het dan logisch een verband te veronderstellen tussen dat vroegere gokken en het intussen ontwikkelde (vr-)eten….; analoog zou je dezelfde opmerking kunnen maken bij rokers, die na hun opname in de kliniek vaak naadloos overschakelen op een ontmoedigende toename van het aantal weg-gepafte cigaretten…., om maar enkele voorbeelden te noemen. Bovendien kost het geen moeite deze voorbeelden met vele anderen aan te vullen…..
Uit de reacties blijkt duidelijke steun voor dit voorstel en aldus wordt het onderwerp bepaald op de vraag:

Is werkelijk herstel bij verslaving mogelijk door ‘simpel’ te stoppen met het concrete dwanggedrag, of moet je ook de rest van het leefprogramma van jezelf doorlichten en mogelijk opnieuw ‘inrichten’ en vooral ook ‘bewaken’?

De gespreksronde ontwikkelt zich aansluitend als volgt:

B: zelf ben ik al een tijdje bezig de voor- en nadelen van drinken en niet drinken op een rijtje te zetten. Allerlei aspecten spelen daarbij een rol. Het gaat om gezelligheid – om dagritme – om wel of niet roken – natuurlijk ook over gezondheid – de doorwerking van al die elementen in de tijd, enz… Ik wil dat allemaal in een kwadrant zetten. Pas dan zou ik misschien inzicht en overzicht kunnen ontwikkelen om te weten wat er gebeurt als je niet meer drinkt. Kortom, ik ben nog niet uitgedacht….

C: ik ben altijd en gauw in de overdrive – eigenlijk extreem in alles wat ik doe – dus vind ik dit: een moeilijk onderwerp, hoewel ik nu ook weer niet met m’n mond vol tanden sta – bij grote prestaties ervaar ik altijd veel gezelligheid, maar als nadeel ook makkelijk de overdrive – dus dan moet ik voor alles ook een ander ritme ontwikkelen – met mijn zus loop ik genetisch 100% gelijk – dat geldt voor lopen en fietsen: toch ben ik in alles extreem en dan betekent vermageren voor mij ook de anorexia-patient …. ‘t wordt dus makkelijk té ….. ik wantrouw mezelf snel – moet dus op m’n hoede zijn en oppassen voor bijvoorbeeld verslavingen – dat is geen excuus – maar dat inzicht heb ik wel nodig om uiteindelijk een gezonde balans voor mezelf te ontwikkelen….

D: ben zelf ook vreselijk extreem – ging eerst naar de kloten – nu weer de andere kant op – deze groep mensen, hier aan tafel, zijn naar mijn gevoel overgevoelig voor prikkels van buitenaf – in mijn kring vrienden zie ik voornamelijk zuiplappen – ik ben zelf nu mensen kwijtgeraakt door mijn niet-drinken – ben dus een ‘drankloze trut’ – maar zelf voel ik wel energie – er komt zoveel voor terug – vroeger begonnen mijn nachten als man en kinderen in bed lagen terwijl ik naar zielige dingen keek – ben ook m’n baan kwijt geraakt – nu heb ik nieuwe kansen op nieuwe banen plus het inzicht van de in de kliniek geleerde dingen – dat is allemaal winst – net zo als ik dat voel ren opzichte van de groep….

E: ik ben de afgelopen maanden ernstig terug gevallen – geobsedeerd door drank – een maand terug had ik een ongeluk op de fiets en kwam in een ziekenhuis terecht – schade aan hoofd, nek en rug – toch, als ik niet drink herstel ik snel, incl. het inzicht dat ‘t eerste glas negatief werkt plus een depressie oplevert: ik moet proberen dat om te draaien naar het positieve – trouwens ik heb ook gok problemen gehad en ben daar wel uit gekomen. Voordeel van niet drinken: geld in mijn portemonee – helder bij het opstaan – weer naar de GGZ, incl. positief denken.

F: het meest positieve van niet drinken ervaar ik de terugkeer van zelfvertrouwen – ik val niet meer uit, ben niet meer argwanend, probeer positief te denken – ode nu zorgvervoer, vind dat geweldig, ben daar heel blij mee – gisteren werd mijn schoonzusje 65 jaar – ben daar ingesprongen, zonder 1 druppel drank: Maria + familie letten op – toch is het gelukt – ik vergeet niet meer – hoef niet meer te liegen – andere mensen snappen het niet – een nieuwe wereld is voor mij opengegaan….

G: er is een hoop gras voor mijn voeten weggemaaid… ook bij mij was het zelfvertrouwen verdwenen – zoiets moet herstellen—–met doorzakken verlies je ‘t respect van iedereen, zoals bijvoorbeeld van je kinderen – mijn vrouw heeft mij gedwongen om te stoppen – dan breken andere tijden aan: zelfvertrouwen komt terug – het wort rustiger – concentratievermogen herstelt – onvrede en argwaan verdwijnen – depressie is een gevolg van drank en geen oorzaak; ontdekte het verband tussen drank en roken – eerst rookte ik onmatig, later ketting – later drank – er bestaat een verband tussen beiden – ik moet blijven uitkijken – afgelopen vakantie was er een strandfeest – mijn vrouw zei tegen mij: ‘jij wilt weg, hé?’ – ik zei: ja, daar kan ik niet mee omgaan – ben toen alleen weggegaan – voel me dan verlost om weg te kunnen – dat is mijn ding….

H: op m’n 16e ben ik begonnen met blowen – m’n ouders zijn nu oud – intussen ben ik tijdens vakantie weg gegaan en gaan blowen en drinken – dat heeft alng geduurd – ik heb bezwaar tegen het begrip verslaving – m’n laatste relatie is gestopt door verslaving – later naar Buitenveldert: dat heeft mij goed geholpen + later het 12-stappen programma – vind zelf blowen minder schadelijk – heb gemerkt dat daar veel ouderen zitten – m’n ouders zitten nu in een verpleeghuis – moeder weigert vader te zien – ze huilen veel – blowen is vertrouwd maar wel een verslaving – daarvoor kwam ik hier niet – nu ben ik begonnen met bezig zijn: dat gaat geleidelijk – zoek naar de zin van het leven – ga ook naar de kerk – probeer niet te vloeken – moeder heeft longkanker – vader ook aflopend – ik hoopte iets te krijgen en kom toe aan volwassen worden – ben 44 – hele veranderingen van mijn leven vormen een hele reis….

I: op m’n 18e ongeveer begon ik met heel goede speed – het was zeer emotioneel en prachtig – later werd de kwaliteit minder – kwam in Ierland – keek dan de hele nacht naar clips – miste haast mijn vliegtuig – raakte vervolgens aan de drank – had bij andere mensen in de koelkast een reserve-voorraad opgeborgen – was een vat vol tegenstrijdigheden – als ‘t werk goed ging, vluchtte ik naar andere dingen – werd afgewezen op de kunstacademie, kreeg het verwijt slordig om te gaan met m’n talenten – nu word ik steeds vroeger wakker – kan trouwens niks zonder muziek…

J: bij het ontwikkelen van een nieuw leven na mijn verslaving komt er langzaam ruimte voor andere dingen; het is alsof een steen in het water van een vijver wordt gegooid: beter nadenken en redelijker tegenover andere mensen – als er spanningsopbouw is, moet ik oppassen: het is een uitbreiding van inzicht naar allerlei hoeken – met eten heb ik daar wel moeite mee / ik eet teveel / beweeg te weinig / wil niks forceren / alles bijeen: een ontdekkingsreis.

K: toen ik met de groep in aanraking kwam, was dat een enorme schok; op een positieve manier dan – ik begreep eigenlijk meteen dat er ‘leven’ mogelijk is na de ziekte ‘verslaving’. Iedereen aan tafel zat toen nog lustig te roken. Mijn beste vrienden uit die tijd zijn trouwens ook allemaal, zonder uitzondering blijmoedig, nuchter, de pijp uit gegaan: allemaal longkanker. Veel later ben ik zelf met roken gestopt. Gewoon omdat we nu meer weten. En ik ben daar zelf enorm blij mee. Ik heb ‘gewoon’ geluk gehad. Het hele proces van ‘de groep’ ervaar ik ook nog steeds als een training. Bij de AA leerde ik indertijd het advies ‘trainender-gewijs rehabiliteren wij ons’ en in de kern van de zaak betekent dit, geloof ik: ik hoef niet alles meteen helemaal perfect onder de knie te hebben; nee, het gaat er juist om je eigen tempo te ontwikkelen en vervolgens de samenhang te ontdekken tussen alles waar je mee in aanraking komt. En dan kom je per saldo haast geruisloos en vanzelfsprekend tot een gezond ‘leef-programma’, inclusief het inzicht dat een en ander eindig is: het onvermijdelijke sluitstuk, wellicht ook nodig om te voorkomen dat het hier te druk wordt….

A: voor mij is kwaliteit van leven erg belangrijk: dwz de aspecten van leven hier en nu. Vroeger was snelheid belangrijk – nu: kwaliteit – idem de kwaliteit van de relatie – ik ben nu ook tevreden – leerde ook mijn eigen rol in zoiets als ongeduld, leerde daarbij met name nieuwe wegen in te slaan – zo ontdekte ik de mogelijkheid mijn eigen energie te laten rouleren of juist te blokkeren – bijvoorbeeld een ander zegt: ‘dank je’ en ik antwoord: je hoeft mij niet te bedanken – toch heb ik veel moeite gehad complimenten te ontvangen, zonder verwaand te worden en dat ook te voelen – verboden zijn niet interessant – ik wil alleen maar dingen doen die ik zelf wil – dingen die de moeten of routine zijn, kun je ook leuk gaan vinden – er ontstaat een andere manier van kijken naar dingen – een nieuwe zoektocht.

De nieuwelingen:

L: ik vond dit een prettige groep – voel veel herkenning – heb nog geen eigen relaas – merk van niet-drinken wel positieve effecten – alleen op feestje of verjaardag voel ik me niet daarbij horen – heb een zoon van 21 jaar – ik was zelf lang in een kliniek en dat was moeilijk voor hem – ben trouwens een perfectionist – ook in werk – kreeg een burn out en ben afgedropen….

M: Ik vind dit een fijne groep – wil het graag even aankijken…

N: ik ben blij dat ik gekomen ben – had vooraf wel twijfels – maar het voelt nu goed – herken veel punten – sta erg alleen in mijn verslaving – ben een ‘einzelganger’ – raak snel geëmotioneerd.

Aldus is de gespreksronde voltooid, deponeren de deelnemers hun bijdrage in de groepspot, wenst men elkaar wel thuis plus een goede week en wordt de bijeenkomst gesloten omstreeks 21.45 uur.

———————————————————
Amsterdam, 10 augustus 2010.